Zabawy logopedyczne
Ćwiczenia logopedyczne dla dzieci 1 - 3 lata
Propozycje ćwiczeń logopedycznych do wykonania w domu z dziećmi od 1 do 3 lat
- Pokazywanie w albumie znane dziecku osoby, pytanie: Gdzie mama? Gdzie tata?...
- Zabawy fonacyjne z wykorzystaniem samogłosek. Siadamy za dzieckiem, najlepiej przed lustrem, chwytamy dłonie dziecka, następnie rozkładamy powoli ręce dziecka mówiąc głoskę aaa…., składamy do wewnątrz mówiąc ooo… .
- Bawiąc się z dzieckiem zabawkami, staramy się prowokować je do naśladowania samogłosek, np. bawiąc się samolotem (lub innym przedmiotem), naśladujemy wysoki lot, mówiąc uuuuuuuuuuu, z wyraźnym ułożeniem ust w dzióbek, następnie pokazujemy lot w dół, mówiąc iiiiiii, z wyraźnym rozciągnięciem ust. Samochód jedzie do przodu – mówimy uuuuuuuu, do tyłu – yyyy;
- Z maluszkami bawimy się w reagowanie na dźwięk i brak dźwięku, tańcząc przy muzyce. Następnie wyłączamy muzykę, mówimy ,,nie ma” wykonujemy gest rozłożenia rąk i zatrzymujemy się, włączamy – tańczymy, itd., starsi mogą chodzić gdy jest muzyka, siadać na podłodze - gdy nie ma, oczywiście zabawę można modyfikować wg własnego pomysłu.
- Ćwiczymy samogłoski poprzez ich prezentację – głośna, wyraźna wymowa, z pokazywaniem, jak układa się buzia, a potem nieme wypowiadanie z pokazywaniem głoski, aby dziecko miało szansę wypowiedzenia samogłoski;
- Rozkładamy na stole samogłoski i nazywamy je (na początku trzy: AUI), mówimy: daj ,,A,” daj ,,U”….
- Naśladujemy dźwięki wydawane przez zwierzęta, zabawki (np. świnka iii, pociąg : fu, fu; krówka: mu; piesek: hau, hau; kotek: miau, itp. w zależności od możliwości dziecka.
- Rozkładamy zabawki, obrazki zwierząt, przedmiotów, prezentując dźwięki, jakie one wydają. Następnie prosimy o wskazanie, lub podanie przedmiotu, poprzez zadanie pytania: Co robi fu, fu ? Co robi hau, hau? Jeżeli dziecko nie wykonuje jeszcze ćwiczenia, robimy to rączkami dziecka. Materiały do ćwiczeń można znaleźć na stronie: https://www.logotorpeda.com/nauka-czytania/zwierzatka-zwierzatka-i-zwierzatka/
- Ćwiczymy rozumienie poleceń. Przygotowujemy różne przedmioty: np. lalę, klocki, pudełko, misia, itp. Zwracamy się do dziecka:
- Dobieranie par przedmiotów (mogą być zabawki, łyżki, kubki, itp.); Nazywamy przedmioty, układając je przed dzieckiem. Następnie bierzemy drugi egzemplarz, mówimy: Gdzie taki sam (gdzie jest lala) – dopasuj. Tak samo robimy z obrazkami. (ilość zależy od możliwości dziecka. Na początku 3 przedmioty, potem zwiększamy ilość);
- Układamy na stoliku, podłodze, pojedyncze obrazki przedmiotów od lewej do prawej, nazywamy je, następnie mówimy: pokaż, gdzie jest miś, lala, kubek, auto, itp. W przypadku dzieci mówiących pytamy wskazując konkretny obrazek i pytamy: Co to jest?
- Ćwiczenia oddechowe: zdmuchiwanie płomienia świecy, skrawków papieru ze stolika, robienie baniek mydlanych, rozbijanie baniek palcem z wydawaniem dźwięku ,,pa”;
- Naśladowanie mimiki, np.:
- wysuwanie języka na brodę;
- unoszenie języka w stronę nosa;
- przesuwanie języka do kącików ust;
- oblizywanie warg;
- ściąganie warg w dzióbek (jak do u);
- rozciąganie warg (jak do iii);
- naprzemienne ściąganie i rozciąganie warg ( ,,iii” , ,,uuu”);
- nabieranie powietrza w usta - nadymanie policzków;
- naśladowanie dźwięku galopującego konika (kląskanie językiem- stukanie czubkiem języka o podniebienie);
- Rozsypujemy na stoliku drobne przedmioty – małe kuleczki, koraliki, guziki, stawiamy przed dzieckiem pojemnik. Chwytając pierwszy przedmiot, wrzucamy go do pudełka mówiąc: bach. Dziecko ma za zadanie naśladowanie dźwięku i ruchów rodzica. Jeśli nie naśladuje – wykonujemy ćwiczenie rączką dziecka, za każdym razem konsekwentnie wymawiając to samo słowo (uważamy, żeby dziecko nie wzięło przedmiotu do buzi). Słowo bach ćwiczymy w różnych sytuacjach, np. budując z dzieckiem wieżę z klocków, którą po ułożeniu burzymy, wypowiadając przy tym słowo bach, itp.
- Segregowanie przedmiotów : maluszki – 2 elementy różniące się znacznie od siebie (np. łyżki / klocki; piłeczki/ kubki; itp.; starsze dzieci – segregowanie sztućców, prania (skarpetki do skarpet, itp.).
- Czytanie dzieciom książeczek, wskazywanie nazywanych obrazków, zadawanie pytań dotyczących obrazków: gdzie jest…? ,,co to?/ kto to? ”nauka przekręcania kartek (maluszki)
Ćwiczenia wykonujemy z wykorzystaniem przedmiotów z otoczenia dziecka.
Beata Karolewska
Słuch doskonały E.P.
Słuch doskonały -
Do zabawy będą potrzebne:
|
Jak się bawić?
Dziecko zamyka oczy, w tym czasie rodzic prowokuje jakiś dźwięk (kuchnia jest doskonałym źródłem dźwięków - mieszanie herbaty, nalewanie wody, przykrywanie garnka przykrywką, itd.). Zadaniem dziecka jest go zidentyfikować. Po serii pięciu dźwięków rodzic z dzieckiem zamieniają się rolami (UWAGA! Należy pilnować, by dziecko nie stworzyło niebezpiecznej sytuacji, np. próbując zademonstrować dźwięk pracującego miksera). |
źródło SuperKid
Dotyk i komunikacja dzieci młodsze - E.P.
Program Wprowadzający - w przybliżeniu 8 minut
- kołysanie
- wymachiwanie rękoma
- pocieranie dłoni
- klaskanie
- głaskanie głowy
- głaskanie brzucha
- relaksacja
Pozdrawiam serdecznie Edyta Przybysz
Wystarczy kliknąć w poniższy link
http://chomikuj.pl/skorpionica65/Dokumenty/Metoda+Knill*c3*b3w/Knill+mp3/1+program+wprowadzaj*c4*85cy,1028631632.mp3(audio)