-
Wytwory na zamówienie
więcej
Aktywizacja zawodowa
Kierunki zmian w systemie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych
wtorek, 23 maja 2017
W dniu 23 maja 2017 r. w Sejmie Rzeczpospolitej Polskiej odbył się II Kongres Pracodawców Osób Niepełnosprawnych „Kierunki zmian w systemie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych” zorganizowany przez Polską Organizację Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.
Odbyły się następujące wystąpienia:
1. „Zamierzenia Ministerstwa rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w zakresie prac nad projektem nowej ustawy o rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych” – Wiceminister Rodzin, Pracy i Polityki Społecznej – Stanisław Szwed.
2. „Współpraca PFRON z pracodawcami osób niepełnosprawnych” – Prezes Zarządu PFRON Robert Kwiatkowski.
Pan Prezes przyznał, że otoczenie prawne w jakim działa PFRON nie sprzyja pracodawcom ponieważ kształtujące je przepisy prawne powstawały przez wiele lat.
"Są państwo szykanowani za różne działania, w różnych systemach, z czasów, gdy funkcjonowały różne przepisy"
3. „Rola i zadania Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w debacie społecznej
o reformie systemu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych” – Zastępca Przewodniczącego Komisji Społecznej i Rodziny – Bożena Borys-Szopa.
4. „Kierunki zmian w systemie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych w opinii pracodawców osób niepełnosprawnych” wystąpienie Dyrektora ds. problematyki pracodawców Adama Hadław. Poniżej wystąpienie.
„Osoba niepełnosprawna – aktywny uczestnik
Problem: Obecny system orzecznictwa nie sprzyja stabilizacji w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jest zbyt skomplikowany.
Kierunki zmian: Ujednolicenie systemu orzekania o stopniu i rodzaju niepełnosprawności zmierzające do jego jednoznaczności, ciągłości. Status osoby niepełnosprawnej w systemie zatrudniania powinien wynikać z jej faktycznie, czytelnie określonych potrzeb.
Problem: Duża różnorodność form wsparcia rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, rozpięta pomiędzy dwoma niejednolicie traktowanymi rynkami zatrudnienia: otwartym i chronionym, powoduje nieefektywne wydawanie środków PFRON, w tym na nie zwiększające liczby i jakości miejsc pracy programy pomocowe.
Kierunek zmian: Uproszczenie polegające na czytelnej ofercie zatrudnienia osób niepełnosprawnych na tzw. otwartym rynku pracy, wspieranej wyłącznie dotacją o charakterze finansowym, przekazywanej pracodawcy, po wypełnieniu określonych obowiązków wynikających z zatrudnienia (wysokość dotacji zależna od stopnia i rodzaju niepełnosprawności pracowników oraz liczby zatrudnionych).
Utrzymanie innych pozaekonomicznych form wsparcia zatrudnienia, wyłącznie dla pracodawców, posiadających status zakładu pracy chronionej lub zakładu aktywności zawodowej adresowanych wyłącznie do osób posiadających orzeczenie o stopniu znacznym lub umiarkowanym ze schorzeniami specjalnymi. Wsparcie na zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, które uzyskały uprawnienia emerytalne ale posiadają zdolność i wolę podjęcia zatrudnienia; takie osoby powinny być również częścią systemu.
Zwiększenie wielkości wsparcia zakładów pracy chronionej poprzez pozostawienie do ich dyspozycji większości środków pochodzących ze zwolnień z podatków i opłat oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przekazywanych na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON).
Środki ZFRON powinny być wykorzystywane na realizację dwóch głównych celów w zakładzie pracy chronionej tj. tworzenie nowych i doposażenie istniejących miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych oraz rehabilitację leczniczą i społeczną osób niepełnosprawnych.
Poprawa efektywności wykorzystania środków ZFRON wymaga odbiurokratyzowania
i uproszczenia procedur ich wydatkowania oraz jednoznacznej interpretacji przepisów.
Pracodawca - rzetelny partner w aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością
Problem: Obecny system rehabilitacji jest nieczytelny zawiera wiele regulacji opartych
o sprzeczne względem siebie interpretacje ze strony organów nadzorczych/kontrolnych, sankcje dla pracodawców są znacząco niewspółmierne do ewentualnych błędów ich egzekucja bezpośrednio zagraża funkcjonowaniu przedsiębiorstw.
Kierunek: Celem zmian powinno być stworzenie jasnego, prostego i przejrzystego prawa, regulującego funkcjonowanie tego systemu, charakteryzującego się następującymi cechami: obniżenie kosztów i obowiązków związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych, błąd lub uchybienie proceduralne powinny generować potencjalną sankcję, proporcjonalną do przewinienia, w szczególności w skutkach ekonomicznych, jak również okresów obowiązywania.
Problem: Doświadczenie ubiegłych lat wskazuje, że dokonywano zmian w systemie wyłącznie ze względu na konieczność zrównoważenia budżetu PFRON. Taka sytuacja buduje niepewność dla pracodawców, którzy są narażeni na istotne straty wynikające z naruszenia ich interesów w toku.
Kierunek: Podstawowym źródłem finansowania rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych nadal powinny być wpłaty obowiązkowe pracodawców niezatrudniających wymaganego wskaźnika osób niepełnosprawnych oraz dotacje z budżetu państwa.
Oczekiwany jest trwały i czytelny podział budżetu PFRON na dwa główne cele: wsparcie zatrudnienia na rzecz podmiotów gospodarczych i pomoc strukturalną, udzielaną na rzecz organizacji non profit, działających na rzecz osób najbardziej poszkodowanych.
Ewentualne zmiany w systemie finansowania zatrudnienia osób niepełnosprawnych powinny być wdrażane z co najmniej rocznym vacatio legis oraz być częścią katalogu zmian w ustawie
o zamówieniach publicznych, podlegającym automatycznej waloryzacji.
Problem: Zrównanie wysokości dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych na otwartym i chronionym rynku pracy przy braku zrównania obowiązków wynikających z posiadania statusu zakładu pracy chronionej deformuje rynek pracy.
Kierunek: ZPCh i ZAZ to dobrze zorganizowane/wyposażone/ i przyjazne miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych, które powinny dysponować dodatkowymi instrumentami wsparcia
i pomocy osobom niepełnosprawnym.
Zadaniem ZAZ powinno być bezpieczne przygotowanie osoby niepełnosprawnej do podjęcia zatrudnienia w zakładzie pracy chronionej lub na otwartym rynku pracy; ten rodzaj wsparcia powinien posiadać czytelne zasady dodatkowego finansowania.
Zwiększone koszty zatrudnienia osób niepełnosprawnych na chronionym rynku pracy, ze względu na szczególną sytuację pracujących tam osób niepełnosprawnych, stałą i regularną konieczność rehabilitacji leczniczej wymagają dodatkowego finansowania w formie subsydiów płacowych na podstawie artykułu 26a ustawy o rehabilitacji.
Konieczne są także zmiany w funkcjonowaniu Warsztatów Terapii Zajęciowej. W pierwszej kolejności należy wyposażyć je w instrumenty zachęcające do większej niż dotychczas aktywności w przygotowaniu osób niepełnosprawnych do wejścia na rynek pracy”.
Pracodawcy uważają, ze uczestnicy WTZ boją się podejmować pracę, ponieważ boją się utraty swojego miejsca w warsztacie. Jak stracą pracę, to nie będą mieli gdzie się podziać. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej dało pomysł tworzenia kllubów absolwenta przy WTZ.
5. Na zakończenie została przedstawiona propozycja wraz z dyskusją POPON w zakresie reformy systemu rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.
Odbyły się następujące wystąpienia:
1. „Zamierzenia Ministerstwa rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w zakresie prac nad projektem nowej ustawy o rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych” – Wiceminister Rodzin, Pracy i Polityki Społecznej – Stanisław Szwed.
2. „Współpraca PFRON z pracodawcami osób niepełnosprawnych” – Prezes Zarządu PFRON Robert Kwiatkowski.
Pan Prezes przyznał, że otoczenie prawne w jakim działa PFRON nie sprzyja pracodawcom ponieważ kształtujące je przepisy prawne powstawały przez wiele lat.
"Są państwo szykanowani za różne działania, w różnych systemach, z czasów, gdy funkcjonowały różne przepisy"
3. „Rola i zadania Sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w debacie społecznej
o reformie systemu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych” – Zastępca Przewodniczącego Komisji Społecznej i Rodziny – Bożena Borys-Szopa.
4. „Kierunki zmian w systemie rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych w opinii pracodawców osób niepełnosprawnych” wystąpienie Dyrektora ds. problematyki pracodawców Adama Hadław. Poniżej wystąpienie.
„Osoba niepełnosprawna – aktywny uczestnik
Problem: Obecny system orzecznictwa nie sprzyja stabilizacji w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jest zbyt skomplikowany.
Kierunki zmian: Ujednolicenie systemu orzekania o stopniu i rodzaju niepełnosprawności zmierzające do jego jednoznaczności, ciągłości. Status osoby niepełnosprawnej w systemie zatrudniania powinien wynikać z jej faktycznie, czytelnie określonych potrzeb.
Problem: Duża różnorodność form wsparcia rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, rozpięta pomiędzy dwoma niejednolicie traktowanymi rynkami zatrudnienia: otwartym i chronionym, powoduje nieefektywne wydawanie środków PFRON, w tym na nie zwiększające liczby i jakości miejsc pracy programy pomocowe.
Kierunek zmian: Uproszczenie polegające na czytelnej ofercie zatrudnienia osób niepełnosprawnych na tzw. otwartym rynku pracy, wspieranej wyłącznie dotacją o charakterze finansowym, przekazywanej pracodawcy, po wypełnieniu określonych obowiązków wynikających z zatrudnienia (wysokość dotacji zależna od stopnia i rodzaju niepełnosprawności pracowników oraz liczby zatrudnionych).
Utrzymanie innych pozaekonomicznych form wsparcia zatrudnienia, wyłącznie dla pracodawców, posiadających status zakładu pracy chronionej lub zakładu aktywności zawodowej adresowanych wyłącznie do osób posiadających orzeczenie o stopniu znacznym lub umiarkowanym ze schorzeniami specjalnymi. Wsparcie na zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, które uzyskały uprawnienia emerytalne ale posiadają zdolność i wolę podjęcia zatrudnienia; takie osoby powinny być również częścią systemu.
Zwiększenie wielkości wsparcia zakładów pracy chronionej poprzez pozostawienie do ich dyspozycji większości środków pochodzących ze zwolnień z podatków i opłat oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przekazywanych na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON).
Środki ZFRON powinny być wykorzystywane na realizację dwóch głównych celów w zakładzie pracy chronionej tj. tworzenie nowych i doposażenie istniejących miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych oraz rehabilitację leczniczą i społeczną osób niepełnosprawnych.
Poprawa efektywności wykorzystania środków ZFRON wymaga odbiurokratyzowania
i uproszczenia procedur ich wydatkowania oraz jednoznacznej interpretacji przepisów.
Pracodawca - rzetelny partner w aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością
Problem: Obecny system rehabilitacji jest nieczytelny zawiera wiele regulacji opartych
o sprzeczne względem siebie interpretacje ze strony organów nadzorczych/kontrolnych, sankcje dla pracodawców są znacząco niewspółmierne do ewentualnych błędów ich egzekucja bezpośrednio zagraża funkcjonowaniu przedsiębiorstw.
Kierunek: Celem zmian powinno być stworzenie jasnego, prostego i przejrzystego prawa, regulującego funkcjonowanie tego systemu, charakteryzującego się następującymi cechami: obniżenie kosztów i obowiązków związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych, błąd lub uchybienie proceduralne powinny generować potencjalną sankcję, proporcjonalną do przewinienia, w szczególności w skutkach ekonomicznych, jak również okresów obowiązywania.
Problem: Doświadczenie ubiegłych lat wskazuje, że dokonywano zmian w systemie wyłącznie ze względu na konieczność zrównoważenia budżetu PFRON. Taka sytuacja buduje niepewność dla pracodawców, którzy są narażeni na istotne straty wynikające z naruszenia ich interesów w toku.
Kierunek: Podstawowym źródłem finansowania rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych nadal powinny być wpłaty obowiązkowe pracodawców niezatrudniających wymaganego wskaźnika osób niepełnosprawnych oraz dotacje z budżetu państwa.
Oczekiwany jest trwały i czytelny podział budżetu PFRON na dwa główne cele: wsparcie zatrudnienia na rzecz podmiotów gospodarczych i pomoc strukturalną, udzielaną na rzecz organizacji non profit, działających na rzecz osób najbardziej poszkodowanych.
Ewentualne zmiany w systemie finansowania zatrudnienia osób niepełnosprawnych powinny być wdrażane z co najmniej rocznym vacatio legis oraz być częścią katalogu zmian w ustawie
o zamówieniach publicznych, podlegającym automatycznej waloryzacji.
Problem: Zrównanie wysokości dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych na otwartym i chronionym rynku pracy przy braku zrównania obowiązków wynikających z posiadania statusu zakładu pracy chronionej deformuje rynek pracy.
Kierunek: ZPCh i ZAZ to dobrze zorganizowane/wyposażone/ i przyjazne miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych, które powinny dysponować dodatkowymi instrumentami wsparcia
i pomocy osobom niepełnosprawnym.
Zadaniem ZAZ powinno być bezpieczne przygotowanie osoby niepełnosprawnej do podjęcia zatrudnienia w zakładzie pracy chronionej lub na otwartym rynku pracy; ten rodzaj wsparcia powinien posiadać czytelne zasady dodatkowego finansowania.
Zwiększone koszty zatrudnienia osób niepełnosprawnych na chronionym rynku pracy, ze względu na szczególną sytuację pracujących tam osób niepełnosprawnych, stałą i regularną konieczność rehabilitacji leczniczej wymagają dodatkowego finansowania w formie subsydiów płacowych na podstawie artykułu 26a ustawy o rehabilitacji.
Konieczne są także zmiany w funkcjonowaniu Warsztatów Terapii Zajęciowej. W pierwszej kolejności należy wyposażyć je w instrumenty zachęcające do większej niż dotychczas aktywności w przygotowaniu osób niepełnosprawnych do wejścia na rynek pracy”.
Pracodawcy uważają, ze uczestnicy WTZ boją się podejmować pracę, ponieważ boją się utraty swojego miejsca w warsztacie. Jak stracą pracę, to nie będą mieli gdzie się podziać. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej dało pomysł tworzenia kllubów absolwenta przy WTZ.
5. Na zakończenie została przedstawiona propozycja wraz z dyskusją POPON w zakresie reformy systemu rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.
